به گزارش پايگاه اطلاع رساني لبیک به نقل از حج، وهابيت و غلوّ عنوان كتابي است به قلم علي اصغر رضواني كه در بخشهاي مباحث تمهيدي، غلو وهابيان در تكفير مسلمانان، افراط و اعتدال در اسلام و عوامل و آثار تندروي از سوي موسسه فرهنگي مشعر وابسته به بعثه مقام معظم رهبري منتشر شده است.
براساس اين گزارش، كتاب وهابيت و غلوّ به قلم علي اصغر رضواني در قطع رقعي، 120 صفحه، شمارگان 3000 نسخه و به قيمت هزار و چهارصد تومان از سوي نمايندگي ولي فقيه در امور حج و زيارت منتشر و روانه بازار نشر شده است.
وهابيان شيعه را به دليل بعضي از اعتقاداتي كه دارد، غالي دانسته و به آنها نسبت بدعت يا شرك يا كفر دادهاند كه از آن جمله اعتقادات ميتوان به اعتقاد به نظام واسطه بين خلق و خالق، سلطه غيبي اوليا در برزخ، علم غيبي اوليا در برزخ و با واسطه از خدا حاجت خواستن اشاره كرد كه هر يك در سلسله مباحث وهابيتشناسي بررسي شده است.
در طول تاريخ نيز، افراد يا گروههايي بودهاند كه در حق پيامبران و اولياي الهي غلو كردهاند و اين انكارناپذير است اما متأسفانه مغرضان و معاندان يا جاهلان اين تفكر را به برخي از مسلمانان نسبت دادهاند؛ كتاب وهابيت و غلوّ بر آن است تا به تفصيل به بررسي موضوع «غلوّ» كه از سوي وهابيت مطرح ميشود بپردازد.
مفهوم غلو در لغت، مفهوم اصطلاحي غلو، حدّ و ميزان در غلوّ، پديده غلو در جهان اسلام، برخي از عقايد غلوآميز، موضع ائمه اهل بيت عليهمالسلام در برابر غاليان، موضع متكلمان اماميه برابر غلو و غاليان، تهمت غلو به شيعه، خصوصيات وهابيت و خبر پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله از موضوعات بخش مباحث تمهيدي اين كتاب است.
در بخش غلو وهابيان در تكفير مسلمانان ميخوانيم: «نقد ديدگاه وهابيان، خلط وهابيان بين غاليان و تشيع، عوامل خلط بين غلو تشيع، تأويل صفات خبري از مصاديق غلو نزد وهابيان، منشأ اشتباه وهابيان در شفاعت، علم غيب، هدايت، رأفت و رحمت، ديدگاه منصفان اهل سنت درباره شيعه و ديدگاه دكتر قرضاوي درباره غلو وهابيان».
اسلام و نهي از تندروي، لزوم رعايت حدّ اعتدال، حقيقت افراط و تفريط در دين، وجوب رفق و مدارا در دعوت به سوي خدا، احتياط در تكفير مسلمانان، وجوب تفحص و عدم سرعت در تكفير، خطر تندروي در تكفير، راه علاج افراط گري و ضابطههاي انكار منكر از موضوعاتي است كه در بخش افراط و اعتدال در اسلام مطرح شده است.
بخش عوامل و آثار تندروي نيز با بررسي تعصب در رأي، محور قرار دادن اشخاص، تقليد كوركورانه، سوابق افكار، سوء ظن به ديگران، فهم ظاهري از دين، پيروي از متشابهات، عدم آگاهي از مباني ديگران و عدم شناخت حقايق تاريخي در بخش عوامل و بيتوجهي به آراي ديگران، طعن بر مخالفان، خشونت طلبي، متنفر كردن مردم از دين و تكفير ديگران در بخش آثار بر آن است تا عوامل و آثار تندروي را برشمارد.
راه علاج افراطگري عنوان موضوعي از بخش افراط و اعتدال در اسلام است كه در مطلبي از آن با عنوان پرهيز از علماي تندرو ميخوانيم: «يكي از عوامل تندروي وهابيان و طلاب حوزههاي علميه آنها، پيروي از محمد بن عبدالوهاب است؛ او كسي بود كه هيچكس غير از خود را قبول نداشت و ديگران را به كفر و فسق نسبت داد، و لذا طبيعي است كساني كه پيرو او هستند اين خُلق و خو در آنها نفوذ كرده باشد».
اين استاد برجسته حوزه علميه با بيان اينكه حيات و كيان برادران اهل سنت به بركت اهل بيت(ع) است اظهار كرد: برادران اهل سنت اينها را خوب گوش دهند، بعد بررسي كنند و بدانند كه مديون اهل بيت(ع) هستند. همه ما جريان كربلا و رجزخوانيهاي پليدانه امويان را شنيديم؛ آنها كه نيامدند با شيعيان بجنگند، بلكه به جنگ قرآن و اسلام آمده بودند و حسين بن علي(ع) غدير را زنده كرد و شما در پناه غدير، سقيفه را به پا كرديد. شرم هم چيز خوبي است. اگر كربلا نبود سقيفه هم نبود.آيتالله جوادي آملي تاكيد كرد: خجالت بكشيد. حرفي غير از اين داريد كه اولي و دومي و سومي را ابي عبدالله (ع) زنده كرد. كمي فكر كنيد. شرف و حيثيت و كرامت شما به وسيله كربلا و همين حجر بن عديهاست.اين مرجع تقليد با اشاره به اينكه اگر غدير و مفاخر شيعه از دست برود، در كنارش سقيفه هم از دست ميرود اظهار كرد: سقيفه لرزان است و شما مديون كربلا هستيد.
آيتالله جوادي آملي به تاثير قرآن و عترت در طول تاريخ و نهضتهاي اسلامي اشاره كرد و افزود: الان هم خاورميانه را قرآن و عترت حفظ كرده است، يعني امام و شاگردانش و مراجع قيام كردند.وي تاكيد كرد: بختيار براي حمايت از قانون اساسي كه رژيم سلطنتي آن را امضا كند، راهپيمايي 400 هزار نفري را از ميدان امام حسين(ع) تهران تا ميدان انقلاب راه اندازي كرد. آنها خيال كردند با 400 هزار نفر مشكلشان حل ميشود اما وقتي تاسوعا و عاشورا و 28 صفر شد ميليونها نفر از مردم وارد خيابانها شدند و كار رژيم يكسره شد.
به گفته این استاد حوزه، در دوران دفاع مقدس هم در خاكريزهاي اول و دوم، يك نوار مرز پرگهر يا يك پرچم سه رنگ نبود، هر چه بود يا حسين يا حسين، كربلا كربلا، يا زهرا يا زهرا و... بود.آيتالله جوادي آملي با بيان اينكه الان نام امام در مصر، تونس، عربستان، يمن، قطر، بحرين و... برده ميشود، تاكيد كرد: اگر الان نفس تازه ميكشيد و اگر گذشتگان شما نفس تازه ميكشيدند به بركت اهل بيت(ع) است. شما هم خواب بوديد كه يك بيداري شما را بيدار كرد.استاد برجسته حوزه علميه افزود: كسي كه امروز اسلحه را به دست القاعده و طالبان داد فردا همان اسلحه را عليه شماها به كار ميبرد.
اين مرجع تقليد به همزيستي مسالمتآميز شيعيان و اهل سنت در ايران اشاره كرد و گفت: ساليان متمادي بردران اهل سنت و شيعه در ايران زندگي ميكنند و در دفاع مقدس هر دو براي حفظ اصل اسلام شهيد شدند؛ اگر گوشهاي از اين مفاخر آسيب ببيند به خود شما بر ميگردد.وي افزود: آمريكا اصولا يك ملت وحشي است كه وحشيتر از اينها وجود ندارد؛ اينها دو جنگ خانمان سوز جهاني اول و دوم را راه اندازي كردند و بيش از 70 ميليون نفر را خاك كردند. الان هم كه دم از دموكراسي ميزنند دست آنها روي ماشه بمب اتم است و اگر جنگ شود 70 ميليون كشته ميشود 700 ميليون.به گفته آيتالله جوادي آملي، كساني كه به دنبال تخريب قبور ائمه و اماكن مقدسه هستند جزو اهل سنت واقعي نيستند؛ آنها اگر نظر تسنن دارند بايد بدانند كه سقيفه آنها به بركت غدير است.
اين مرجع تقليد به تلاش بزرگان شيعه از جمله امام راحل و مقام معظم رهبري براي تقريب مذاهب و جلوگيري از وقوع جنگ فرقهاي بين شيعه و سني اشاره كرد و افزود: بزرگان شيعه ضمن محكوم كردن اين گونه جنايتها و عرض تسليت به محضر امام زمان(عج)، سراسر جهان اسلام را به صبر و خويشتن داري راهنمايي كردند كه مبادا اثر متقابل انجام دهند تا بهانهاي دست دشمنان باشد.
در حکایتی دل نشین از پیامبر گرامی اسلام از زبان شخصی به نام ثوبان این چنین آمده است که: با رسول خدا(ص) در قبرستان بودیم. حضرت ایستاد و گذشت و دوباره ایستاد. عرض کردم: یا رسول الله، چرا این گونه رفتار می کنید؟ پس آن حضرت گریه شدیدی کرد، ما هم گریه کردیم. آن گاه فرمود: ای ثوبان، صدای ناله اهل عذاب را شنیدم. بر آنها رحم کردم، دعا کردم و خداوند عذاب آنها را تخفیف داد. سپس فرمود: ای ثوبان! اگر کسانی از اهل این قبرستان، که در عذابند، یک روز از ماه رجب را روزه گرفته بودند و یک شب را تا صبح قیام می کردند و به عبادت می پرداختند، در قبرها معذب نمی شدند.5
گاه شیئی گران بها، یا انسانی ارزشمند و یا یک زمان مهم و ویژه، مورد بی توجهی انسان ها قرار می گیرد، تنها بدان سبب که شناختی از آنها ندارند و در نتیجه، بهره خویش را از آنها نمی ستانند و استفاده لازم را نمی برند. ماه رجب از زمان ها و اوقات بسیار مهم و ویژه است که برای آنکه ـ بدون استفاده این فرصت ـ از کفمان نرود. روایات فراوانی پیرامون فضیلت این ماه و شناساندن قدر و منزلت آن از طریق اهل بیت(ع) به دست ما رسیده است که در ادامه به برخی از آنها اشاره خواهد شد:
1. پیامبر اکرم(ص) فرمود:
آگاه باشید که رجب ماه خداست و آن ماه بسیار بزرگی است. این ماه «اصم» نامیده شد؛ بدان سبب که هیچ ماهی در فضیلت و حرمت در نزد خدا با او برابری نمی کند.1
2. از ابن عباس نقل است که:
هرگاه ماه رجب می آمد، رسول خدا(ص) مسلمانان را دور خود جمع می کرد و میان آنها می ایستاد. آن گاه خطبه می خواند، حمد و ثنای الهی را به جای می آورد و صلوات بر انبیای گذشته می فرستاد و می فرمود:
ای مسلمانان، ماه بسیار بزرگ و بابرکتی بر شما سایه انداخته است ـ یعنی ماه رجب ـ و آن ماهی است که در آن، رحمت خدا بر کسی که خدا را عبادت کند، فرو می ریزد؛ بدان شرط که مشرک و بدعت گزار نباشد. آگاه باشید که در ماه رجب، شبی است که هر که خواب را در آن، بر خود حرام کند و به عبادت خدا بپردازد، خدا بدنش را بر آتش حرام می کند و هفتاد هزار ملک با او مصافحه می کنند و برایش تا رجب بعد آمرزش می طلبد.2
باید گفت آن شب نامعلوم که در ذیل خبر ذکر شد، چه شبی است، علما با استفاده از اخبار دیگر، چهار احتمال داده اند: احتمال دارد مراد، شب اول ماه رجب باشد و یا شب جمعه اول رجب که به لیلةالرغائب موسوم است. نیز احتمال دارد مراد، نیمه رجب و یا بیست و هفتم رجب باشد.
3. و از حضرت امیرمؤمنان علی(ع) نقل است که:
هر کس در ماه رجب صدقه بدهد، خداوند روز قیامت در بهشت او را به ثوابی گرامی می دارد که هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و به خاطر بشری خطور نکرده است.3
4. از امام رضا(ع) نیز روایت شده است:
هر که به اشتیاق ثواب، روز اول ماه رجب را روزه بدارد، خدای عزوجل، بهشت را بر او واجب گرداند؛ هر که روز وسط رجب را روزه بدارد، می تواند دو قبیله (پرجمعیت) مانند ربیعه و مضر را شفاعت کند؛ و هر که روز آخرش را روزه بدارد، خدای عزوجل او را از پادشاهان بهشت گرداند و شفاعتش را دربارة پدر، مادر و همة بستگان و آشنایان و همسایگان بپذیرد، گرچه در میان آنها مستحقان دوزخ باشند.4
5. در حکایتی دل نشین از پیامبر گرامی اسلام از زبان شخصی به نام ثوبان این چنین آمده است که: با رسول خدا(ص) در قبرستان بودیم. حضرت ایستاد و گذشت و دوباره ایستاد. عرض کردم: یا رسول الله، چرا این گونه رفتار می کنید؟ پس آن حضرت گریه شدیدی کرد، ما هم گریه کردیم. آن گاه فرمود: ای ثوبان، صدای ناله اهل عذاب را شنیدم. بر آنها رحم کردم، دعا کردم و خداوند عذاب آنها را تخفیف داد. سپس فرمود: ای ثوبان! اگر کسانی از اهل این قبرستان، که در عذابند، یک روز از ماه رجب را روزه گرفته بودند و یک شب را تا صبح قیام می کردند و به عبادت می پرداختند، در قبرها معذب نمی شدند.5
6. شخصی به نام سالم نامی که از صحابه حضرت صادق(ع) بود، می گوید: چند روزی از ماه رجب باقی مانده بود که خدمت آن حضرت مشرف شدم.
فرمود: ای سالم، آیا چیزی از این ماه را روزه گرفته ای؟ عرض کردم: خیر. فرمود: آن قدر ثواب از تو فوت شده که مقدار آن را تنها خدا می داند! سپس فرمود: همانا رجب، ماهی است که خداوند او را فضیلت داده و بسیار احترام کرده و کرامت آن را برای روزه داران واجب ساخته است.
سالم گوید: عرض کردم: یابن رسول الله، اگر چند روزی باقی مانده از این ماه راه روزه بدارم، به مقداری از ثواب های آن می رسم؟ فرمود: ای سالم! هر که یک روز از آخر این ماه را روزه بدارد، خدا ایمن می گرداند او را از سختی سکرات مرگ و هول قیامت، و عذاب قبر.
7. نماز سلمان در ماه رجب:
رسول خدا(ص) فرمود: ای سلمان، هر مرد و زن مؤمن که در ماه رجب سی رکعت نماز بخواند و در هر رکعت پس از حمد سه مرتبه «قل هو الله احد» و سه مرتبه سوره «قل یا ایّها الکافرون» را قرائت کند، خداوند هر گناهی را که در پیری و جوانی کرده است، از نامه عمل او محو می کند، و ثواب کسی را که در تمام آن ماه، روزه گرفته باشد، به او عطا می کند و تا سال آینده نام او را از نمازگزارندگان می نویسد و در هر روز از آن ماه، ثواب شهیدی از شهدای بدر برای او باشد و خداوند میان او و آتش فاصله انداخته و به عدد هر رکعت، ثواب هزارهزار رکعت در نامه عمل او می نویسد و او از پل صراط به سلامت رد می شود. و طریقه نماز این است که:
ده رکعت روز اول، ده رکعت روز نیمه و ده رکعت در روز آخر ماه رجب به جا آورد، هر دو رکعت به یک سلام و بعد از هر دو رکعت، دست ها را به آسمان بلند و چنین دعا کند:
لا إله إلّا الله وحده لا شریک له، له الملک و له الحمد یحیی و یمیت و هو حیّ لایموت بیده الخیر و هو علی کلّ شیءٍ قدیر. اللّهمّ لامانع لما اعطیت و لامعطی لما منعت و لاینفع ذالجدّ منک الجدّ.6
یادآوری: پرسشی که ممکن است در ذهن ها بیاید این است که، چگونه امکان دارد در برابر اعمالی ناچیز و اندک در ماه رجب، آن همه ثواب و پاداش مترتب باشد؟ چگونه ذهن آدمی می تواند گستردگی آن همه ثواب را اذعان کند؟
در پاسخ باید گفت:
اولاً، متناسب با مقام کبریایی حضرت حق و جود و بخشش بی کران و بی انتهایش، همین قاعده است که در برابر اندکی از عمل خیر، پاداشی فراوان عطا فرماید، نه آنکه با آن همه فضل و رحمتش، در مقابل کار نیک به اندازه همان کار پاداش دهد. اساساً همان گونه که در دعای افتتاح وارد شده است: ولاتزیده کثرة العطاء ألّا جوداً و کرماً؛ فراوانی عطا، (نه تنها از خزائن حق تعالی نمی کاهد)، بلکه بر جود و کرمش می افزاید و جود و کرمش را گسترده تر می سازد.
گنج تو به بذل کم نیاید
وز گنج کس این کرم نیاید
نظامی
به هر حال، به قول شیخ محمود شبستری، خداوند با یک جذبه، گدایی را شاه می گرداند و کوهی را در مقابل کاهی می بخشد:
گدایی گردد از یک جذبه شاهی
به یک لحظه دهد کوهی به کاهی
شبستری
درین دریا فکن خود را، مگر دری به دست آری
کزین دریای بی پایان، گهر بسیار برخیزد
وگر موجیت برباید، چه دولت مر تو را زان به
که عالم پیش حکم تو، چو خدمتکار برخیزد
عراقی
ثانیاً این گونه نیست که به صرف انجام دادن روزه و عبادات در این ماه، همه ثواب ها به دست آید؛ زیرا همان گونه که در روایات و نیز در دعای گرسنگی و تشنگی قرار مده». بهره برخی از روزه داران، از روزه، تنها گرسنگی و تشنگی و از عبادت، تنها خستگی بدنی است.
بنابراین، بدون شک بهره کامل از ثواب این عبادات از آن کسانی است که حتی المقدور، شرایطی چون اخلاص و اجتناب از گناهان را مراعات کنند.
پی نوشت ها:
1. مجلسی، بحارالانوار، ج97، ص26.
2. همان، ص47.
3. همان، ص33.
4. امالی شیخ صدوق، ص10.
5. مجلسی، همان
6. آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی، المراقبات، ص131 و 132.
یکم رجب
ولادت امام باقر (علیه السلام)
دوم رجب
ولادت با سعادت امام هادی (علیه السلام)
سوم رجب
شهادت امام هادی (علیه السلام)
حالا بگذارید کسانی که برای دنیا و آخرت مردم تعیین تکلیف می کنند پناهگاه بسازند و خود را نجات یافته و وارثان دنیای جدید بدانند، ولی بدانند که: «یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ » (سوره فتح آیه ۱۰)حاشا که از آنچه در انتظارشان هست و خداوند متعال وعده فرموده مفری بیابند.
شايد نظريه ي ماده و ضد ماده نشان دهد که چگونه جهان از هیچ آفریده شد. امروزه نظریه های پیشرفته فیزیک ابتدا از طریق ریاضی حل و ثابت می شود سپس تجربیات علمی آن را تأييد مي كند. لذا ، ساده ترين راه اين است كه ابتدا قضيه را از طريق رياضي حل كنيم تا فهم آن آسان شود. ما مي دانيم در مقوله اعداد ، عدد صفر يعني هيچ ، اما اگر اين هيچ را تجزيه كنيم ، دو عدد با كميت مساوي و علامت مخالف و ضد هم ( ازواج اعداد اضداد ) به دست مي آيد. مثلاً با تجزيه صفر مي توانيم دو عدد ۸ يكي با علامت مثبت و ديگري با علامت منفي به دست آوريم ، كه هر دو در عالم وجود براي خود شخصيتي مستقل دارند. و هرگاه آن دو ازواج اضداد را با هم جمع كنيم باز هم به همان نيستي ( صفر ) خواهيم رسيد. (۰=(۸-)+(۸+)) ، در جهان مادي هم چنين است. خداوند جهان را از هيچ آفريد و هيچ را به ماده و ضد ماده تجزيه كرد. آنگاه ، ماده را اساس تشكيل اين دنيايي كه مادر آن هستيم قرار داد :
وَ مِن كُلّ شَيْ ءِ خَلَقْنَا زَوْجَيّنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ( ذاريات/۴۹ )
منبع : كتاب قرآن و علوم طبيعي
اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام آثار واجبات ر یکی یکی بیان فرموده اند و در کتب روایی ما حکایت شده است
مثلاً در روایات باب صلات، چندین هزار روآیت آثار نماز را بیان کرده اند. همچنین در باب طهارت آثار وضوی دائم داشتن و در باب صوم ثواب روزه ذکر شده است. آثار سایر واجبات و مستحبات نیز هر کدام در باب خود آمده است. بانو علامه هاشمیه در کتابش حدود پنجاه اثر برای نماز شمرده است. پس واجباتی که انجام می دهیم، اثر و نتیجه اش عاید خود ما می شود و به خدا چیزی منتقل نمی شود. خداوند ذاتاً غنی است. صفات ثبوتیه عین ذات حضرت حق هستند؛ یعنی علم، حیات، قدرت و غنای او همیشه بوده. او نیازی به نماز ما ندارد. لکن عبادات برای خود ما آثار و نتایج فوق العاده ای دارند.
1. نماز
نماز، سبب زیادی رزق، موجب صحت، توشة مؤمن در قیامت و انیس انسان در قبر است و به صورت های مختلفی در نشئه های وجود در می اید: در برزخ و قبر به صورت فرش، در محشر به شکل تاج است. سپر بین انسان و آتش جهنم نیز هست و انسان را از صراط عبور می دهد. انسان نمازگزار دیگر معصیت نمی کند و این صریح ایة شریفه است: «اَلصلوةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشْاءِ و المُنْکَر»3. اما اگر اهل نماز، غیبت کند و تهمت بزند و کلاه برداری کند و به ناموس دیگران خیانت ورزد، معلوم می شود که نمازش، نماز نبوده؛ زیرا اگر نماز بود، او را از هر معصیت و مخالفتی بازمی داشت. ما باید سعی کنیم که نمازمان نماز باشد. نماز معراج مؤمن است: «الصّلوةُ معراجُ المؤمن».4 موقعی که برای نماز تکبیرة الاحرام می گوییم، یعنی غیر خدا را پشت سر انداخته ایم و در ملکوت سیر می کنیم. باید در نماز متوجه حق باشیم تا سیر ما صعودی باشد. ما باید خود را برای ورود به عالم آخرت آماده کنیم: «انا لله و انا الیه راجعون». ما در حال بازگشت به طرف خدا هستیم. چند منزل پایین آمدیم و نزول کردیم تا رسیدیم به دنیا، و از اینجا شروع می کنیم به رجعت و برگشت به طرف خدا. اما ابتدا کجا بودیم؟ عالم ذر. در آنجا وضعمان بسیار خوب بود. خداوند برای امتحان، ما را در این قفس خاکی زندانی کرد. چه بلاها که به سر خودمان آوردیم، چه خیانت ها که در حق خودمان روا داشتیم، در نتیجه، این همه فاصله بین خودمان و حضرت احدیت ایجاد کردیم.
محبت حق تعالی به انسان
هر مقداری از حضرت حق که دورتر بشویم، از منزلت انسانی خود بیشتر فاصله می گیریم. البته او با ما هست: «و هو مَعَکُم اینما کُنتم».5 این من هستم که برای خودم حجاب های ظلمانی ایجاد می کنم؛ زیرا هر معصیتی یک حجاب و در حکم یک سلول آهنی است. ولی تمام این حجاب ها و سلول ها را می توان از میان برداشت. ناصری می تواند حجاب های هفتاد ساله و سلّول های متعددی را که برای خود درست کرده، با یک شب درِ خانه خدا آمدن، و با گفتن اینکه اشتباه کردم، در اثر ندامت قلبی، موجبات رستگاری خود را فراهم سازد.
جوان ها کارشان بسیار آسان تر و راهشان نزدیک تر است. یک شب درِ خانه خدا برویم و بگوییم: خدایا، «مَن لی غَیرک؛ کسی نیست که به من رحم کند و مرا مورد عنآیت قرار بدهد، به جان امام زمان علیه السلام قسم، خدا گناهان ما را می بخشد. کسی که چنین خدای مهربانی دارد، ایا سزاوار است که از او غافل بماند؟ چرا باید بگذارد بار گناهانش سنگین شود؟ در روایات آمده است که اگر شخص معصیت کاری در حالی که همه خوابیده اند، بیدار شود، و دو رکعت نماز بخواند و بگوید خدایا من آمدم، خداوند او را می پذیرد وگناهانش را می آمرزد. همچنین در روآیت آمده است که خشنودی خداوند از چنین کسی، بیشتر از کسی است که بار سفر و راحله اش را در بیابان گم کرده و تن به مرگ داده و ناگهان زاد و توشه اش را یافته است. در روآیت دیگر آمده است که خدا ما را دوست دارد و ما را نیافریده تا در آتش دوزخ بسوزیم، او ما را خلق کرده است که در اوج سعادت و تکامل و در قرب خودش زندگی کنیم. نماز، کلید بهشت است، مهریة حورالعین است، سبب باز شدن چشم بصیرت انسان است، کسی که نمازش را درست می خواند پشت دیوارها را می بیند و چشم بصیرتش باز می شود. ویژگی عجیب نماز، این است که معجونی از عبادات گوناگون است.
برخی افراد فقط به ذکر استغفار یا تسبیح می پردازند؛ اما نماز عبادتی است که در آن؛ تکبیر، تسبیح، تعظیم، تحمید و...، همه چیز در این نماز موجود است. لذا بهترین عبادات نماز است. نبی اکرم به اندازه ای برای نماز خواندن می ایستادند که پاهایشان ورم می کرد. آیه نازل شد که «ما انزلنا علیک القرآن لِتَشْقی؛6 برای چه خودت را این قدر به زحمت می اندازی؟» عرض کرد: «افلا اَکون عَبداً شکورا؛7 پروردگارا، در ازای این همه نعمت ها، نباید شاکر و شکرگذار تو باشم؟!» وقتی که امام زمان نماز می خوانند، درهای آسمان ه باز می شود و نماز من و شما هم با این همه نواقصش، به احترام امام زمان قبول می شود و به آسمان ها عروج می کند. در روآیت داریم: «اوّلُ الوقتِ رضوانُ الله؛8 در اول وقت رضآیت حق و خشنودی خداست».
مرحوم قاضی که استاد اخلاق بودند و از مردان بسیار فوق العاده و راه رفته، از او نقل شده که: من هر چه دارم، از نماز اول وقت دارم.
2. تسبیح حضرت زهرا علیها السلام
تسبیح حضرت زهرا علیها السلام
نیز بعد از نماز خیلی اثر دارد و کارهای نا بسامان زندگی ما را سامان می دهد. اگر کارت گره خورده، تسبیح حضرت زهرا علیها السلام را بگو، تا کارگشایی کند. حضرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آن را به حضرت زهرا علیها السلام تعلیم داد تا در امور دنیوی دخترش گشایشی پیدا شود.
3. ساخت مسجد
یکی از اعمال مستحب، تأسیس مسجد است. روآیت زیادی در این زمینه نقل شده است. در روآیت فرموده که حتی المقدور اگر می توانی، یک مسجد برای خودت بساز؛ اگرچه به اندازه ای باشد که یک کبوتر در آن بخوابد، که کنآیه از کوچکی مسجد است. اگر مسجدی کوچک بسازی، خداوند خانه ای در بهشت برای تو مهیا می کند: «مَنْ بَنا مَسْجِداً بَنَا اللهُ لَهُ بِیتاً فِی الْجَنَّه».9 اگر نمی توانی مسجد بسازی، دست کم مقداری آجر یا کیسه ای سیمان یا مقداری سنگ برای ساخت مسجد کمک کن و یا یک روز برای ساخت مسجد کار بکن. اینها همه اش اثر دارد. در روآیت حکایت شده حضرت حق فرمود: «ان بیوتی فی الأرض المساجد؛10 خانه های زمینی من مساجدند».
«و طوبی لمن زارنی فی بیتی؛ خوشا به حال کسی که در خانة من به زیارت من بیاید». و امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند: کسی که داخل مسجد می شود، زائر خداست و بر خداست که از زائرش پذیرایی بکند. الهی، ما همه برای زیارت تو به مسجد آمده ایم می خواهی از ما پذیرایی کنی؟ لطف کن و پرونده گناهان گذشتة ما را بایگانی کن، خداوندا، آنچه به اولیا و مقربین و اوتاد و نجبا و نقبا عنآیت کرده و می کنی، به ما هم عنآیت بفرما. در روایت است: «مسجد بازار قیامت است». دنیا بازار دارد، آخرت هم بازار دارد و بازارش مساجدند هر کسی ببیند که چه چیزی می فروشد. به اینجا آمده ای ت نفس خودت و هوا و هوس هآیت را بفروشی. در مقابل، چه چیزی بخری؟ حقیقت را!
4. صلوات
در مورد صلوات هم تأکید بسیار شده. از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده:کسی که یک مرتبه بر نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم صلوات بفرستد، خداوند ده هزار مرتبه بر او صلوات می فرستد و در روآیت دیگری است که نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: کسی که یک مرتبه بر من صلوات بفرستد، خداوند تمام گناهانش را می آمرزد و «لَم یبْقِ مِنْ ذُنوبِه ذَرّة». حضرت صادق علیه السلام فرمودند: «لَم یبْقِ شیءٌ مِمّا خَلق الله اِلا صلّی علی ذلک العبد؛11 کسی که یک بار بر نبی اکرم صلوات بفرستد، از مخلوقات خداوند چیزی نمی ماند، مگر آنکه بر او صلوات بفرستند». تمام ملائکة عرش و کرسی و زمین همه عالم وجود برای او صلوات می فرستند. در روآیتی نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:
«من صلّی علی و لم یصلّ علی آلی لم یجد ریح الجنه؛12 کسی که بر من صلوات بفرستد ولی ذریه و آل مرا درود نفرستد، در قیامت بوی بهشت به مشام او نخواهد رسید». در مفاتیح الجنان در اعمال روز جمعه فرموده است: کسی که در روز جمعه بگوید: «اللهم صلّ علی محمدٍ و آل محمد و عَجّل فرجهم»، نمی میرد تا امام زمان را درک کند. در روآیت دیگر آمده که این صلوات اختصاص به روز جمعه ندارد و همة روزها را شامل می شود. امام صادق علیه السلام فرمودند: بهترین چیزی که روز قیامت در میزان اعمالت می گذارند و بار اعمال صالح تو را سنگین می کند، صلوات بر محمد و آل محمد علیهم السلام است.
به نقل از مفتاح 24، براستی قلم در برابر عظمت و وفای حجر، عاجز و ناتوان است، او کسی نبود که بزرگیها و فداکاریهایش را بتوان به آسانی ترسیم کرد.
او مرد خدا بود، مرد رزم بود، مرد وفا بود، شب زندهدار و روزهدار بود ... او یک مسلمان راستین بود.
شیخ ابوالفتاح حجاج از علمای فلسطین گفت: دشمنان با تهاجم استعماری امت اسلام را به خود مشغول کرده اند و در نفشه انها ست که کشورهای مسلمان را تجزیه و تقسیم کنند.
.: Weblog Themes By Pichak :.